نازل شدن آيه محبّت
پيامبر اكرم صلی الله علیه وآله در روز هفدهم ماه ذىالحجّه سال دهم هجرى، هنگام بازگشت از مراسم حج، در وادی «قُدَید»، به فاصله یک روز تا سرزمین غدیر، بعد از نماز ظهر، با صداى بلند اينگونه دعا كردند:
اللّهُمَ هَب لِعَلِيٍ المَوَدَّةَ في صُدورِ المُؤمِنينَ، وَالهَيبَةَ وَالعَظَمَةَ في صُدورِ المُنافِقينَ؛ پروردگارا! براى على علیه السلام در دل مؤمنان محبّتى و در دل منافقان، هيبت و عظمتى قرار ده!
بعد به حضرت على علیه السلام فرمودند: دعا كن. ايشان عرض كردند: چه دعايى كنم؟ فرمودند: بگو: خدايا براى من نزد خودت عهد و پيمانى، و در قلب مؤمنين برایم محبّتى قرار ده!
حضرت اميرالمؤمنين علیه السلام هم سه مرتبه دعا كردند و فرمودند: خدايا، مودّت مرا در قلوب مردان و زنان مؤمن ثابت بدار و پيامبر آمين گفتند. آنگاه اين آيه نازل شد:
«إِنَّ الَّذينَ آمَنُوا وَ عَمِلُوا الصّالِحاتِ سَيَجْعَلُ لَهُمُ الرَّحْمنُ وُدًّا؛ آنان که ایمان آوردند و کردارشان شایسته است، خدای رحمان به زودی محبتشان را در دلها قرار میدهد.» (سورۀ مریم آیۀ ۹۶)
و بدينگونه در اثر دعاى اميرالمؤمنين و پيامبراکرم ـ صلوات الله عليهما ـ خداوند تكويناً در دل مؤمنين محبّت حضرت على علیه السلام را قرار داد!
نكات آيه محبّت
۱. محبّت حضرت على علیه السلام در دلهای مؤمنين امرى الهى است. به همين خاطر به سادگی از بین نمیرود.
۲. دوست داشتن حضرت على علیه السلام و در كنار آن دوستى با دشمنان آن حضرت ممكن نيست؛ چون فرمودند:
لَنْ يُحِبَّنَا مَنْ يُحِبُّ مُبْغِضَنَا إِنَّ ذَلِكَ لَا يَجْتَمِعُ فِي قَلْبٍ وَاحِد؛ هرگز ما را دوست نميدارد كسى كه دشمن ما را دوست داشته باشد. چنين چيزى در يك قلب جمع نخواهد شد .
۳. در اين آيه شریفه خداوند میفرماید: مودّت و محبت علی علیه السلام را در قلب مؤمنین قرار دادهام. از طرفی آن حضرت را امير مؤمنان معرفی کرده است. پس كسى كه محبّت آن حضرت را ندارد، از جمع مؤمنین بيرون است.
۴. پيامبر اكرم صلی الله علیه وآله محبّت به حضرت على علیه السلام را علامت طيب ولادت قرار دادند و فرمودند:
«يا عَلِيُّ، لا يُحِبُّكَ إلّا مَن طابَت وِلادَتُه؛و لایُبغضُک اِلّامَن خَبُثَت ولادَثَهُ ولایُوالِکَ اِلّا مُؤمِن ولایُعادیکَ اِلّاکافِر اى على، تو را دوست نمى دارد، مگر آن كه نَسَبش پاك باشد. و با تو کینه نورزد مگر آن که نسبش پلید باشد و باتو دوستی نکند مگر مؤمن و با تو دشمنی نکند مگر کافر!»
۵. واین حدیث نبویّ که فرمودند: «یاعَلي لایُحِبکَ اِلّا مُؤمِن وَلایُبغِضُکَ اِلّامُنافِق» یاعلی تو را دوست ندارد مگر مؤمن و با تو کینه نورزد مگر منافق.» در تمام کتاب های مهمّ شیعه و سنی آمده است!
۶. در آیه شریفه ۷ سوره حجرات فرموده:«…ولکنّ اللهَ حبَّب إلیکُمُ الإیمانَ و زَیَّنَهُ فی قُلوبِکُم وکَرَّه إلَیکُم الکَفر والفُسُوقَ وَالعِصیانَ یعنی خداوند ایمان را محبوب شما قرار داد وآن را در دل هایتان زینت بخشید و کفر و فسوق و عصیان را منفور شما ساخت» . روایات زیادی می فرمایند مُراد از ایمان در این آیه ی شریفه امیرالمؤمنین علی علیه السلام است ومُراد از کفر فسوق و عصیانُ دشمنان آن حضرتند!
نزول آيه محبت
مسلمانان و پيامبر صلى الله عليه و آله و سلم در سال حجة الوداع هنگام بازگشت از مكه روز هفدهم ذى الحجه به وادى «قُديد» رسيدند كه تا غدير خم حدود يك روز فاصله داشت. با فرارسيدن هنگام نماز همگى نماز جماعت را به امامت رسول اللّه صلى الله عليه و آله و سلم خواندند.
حضرت بعد از نماز صداى خود را بلند كرد و طورى كه همه بشنوند فرمودند: «اللهم هب لعلى المودة فى صدور المؤمنين و الهيبة والعظمة فى صدور المنافقين»: «خدايا، به على محبت در سينه مؤمنين و هيبت و عظمت در سينه منافقين عنايت فرما».
سپس حضرت على عليه السلام را فراخواند و در حضور مردم فرمودند:
يا على، دستان خويش را به سوى آسمان بلند كرده و دعا كن تا من آمين بگويم. يا على بگو: «خدايا، براى من نزد خود عهد و پيمانى قرار ده، و براى من در پيشگاه خود دوستى و مودت قرار ده، و براى من در قلب مؤمنين محبتى قرار ده».
اميرالمؤمنين عليه السلام دعاى حضرت را تكرار كرده و ايشان آمين گفتند. سپس پيامبر صلى الله عليه و آله و سلم فرمودند: يا على، هر دعايى براى خود دوست دارى بنما تا آمين بگويم. اميرالمؤمنين عليه السلام هم سه بار اين دعا را تكرار كردند: «خدايا، مودت و محبت مرا تا روز قيامت در قلوب مردان و زنان مؤمن پايدار و ثابت فرما». و پيامبر صلى الله عليه و آله و سلم آمين گفتند.
بعد از اين دعا آيات ۹۶ و ۹۷ سوره مباركه مريم بر پيامبر صلى الله عليه و آله و سلم نازل شد:
«ان الذين آمنوا و عملوا الصالحات سيجعل لهم الرحمن ودّا فانما يسرناه بلسانك لتبشر به المتّقین و تنذر به قوما لدّا» : «كسانى كه ايمان آوردند و عمل صالح انجام مى دهند به زودى خداوند براى آنان مودت قرار مى دهد، ما آن را بر زبان تو آسان نموديم تا متقين را بشارت دهى و قومى كه در خصومت شديد هستند بترسانى».
نزول اين آيات نشان گر استجابت دعاى پيامبر صلى الله عليه و آله و سلم و امير المؤمنين عليه السلام بود. پس از آن پيامبر صلى الله عليه و آله و سلم فرمودند: يا على، خداوند آيه اى از كتابش درباره تو نازل كرده و براى تو در قلب هر مؤمنى محبت قرار داده است.
در ادامه پيامبر صلى الله عليه و آله و سلم خدا را شكر نموده فرمودند: «شكر خدايى را كه قلوب مؤمنين را با محبت، مشتاق تو قرار داد. هيچ مؤمنى را نمى بينى مگر آن كه در قلب او محبت على عليه السلام است».
واكنش منافقين
اين دعاها در مقابل مسلمانان موقعيتى عظيم و شگفت آور براى امير المؤمنين عليه السلام پديد آورد، لذا منافقين آرام ننشستند و سخنانى گفتند كه قلب پيامبر صلى الله عليه و آله و سلم را آزرد، ولى خداوند با نزول آيات ۱۲ الی ۲۴ سوره مباركه هود پيامبرش را دلگرم ساخت.
محبّت حضرت على عليه السلام در قلوب مؤمنين امرى الهى است به همين خاطر با مشكلات خارج نمى شود. اميرالمؤمنين عليه السلام فرمودند:
اگر با مشت به دماغ مؤمن بزنم كه مرا دوست نداشته باشد نمى تواند و اگر همه ى دنيا را به منافق بدهم كه مرا دوست بدارد دوست نخواهد داشت.
دوست داشتن حضرت على عليه السلام و در كنار آن دوستى با دشمنان حضرت على عليه السلام ممكن نيست. چون كه فرمودند: «لن يحبّنا من يحبّ عدوّنا» .
و در ذيل آيه شريفه «ما جَعَلَ اللّهُ لِرَجُلٍ مِنْ قَلْبَيْنِ في جَوْفِهِ» خداوند در يك سينه دو قلب قرار نداد. امام عليه السلام فرموده اند: اين امكان ندارد كه با يك قلب ما را دوست بدارد و با يك قلب دشمن ما را، هرگز امكان ندارد.
در اين آيه خداوند مودّت را در قلب مؤمن قرار داد و حضرت على عليه السلام را اميرمؤمنان قرار داد؛ پس كسى كه محبّت آن حضرت را ندارد از دایره مؤمنين بيرون است (مشرك، كافر و يا فاسق است).
پيامبر اكرم صلى الله عليه و آله و سلم محبّت به حضرت على عليه السلام را علامت پاکی ولادت قرار دادند. لا يحبّك الاّ من طابت ولادته .
در حديث كسا آمده كه خلقت آسمان و زمين و… فقط به خاطر محبّت اهل بيت عليهم السلام بوده است «ما خلقت سماء مبنية ولا أرضا مدحيّة… ولا فلكا يدور ولا فُلكا يسرى إلاّ في محبّة هولاء الخمسة». هر كس على عليه السلام را و اهل بيت عليهم السلام را دوست بدارد، خدا را دوست داشته است. من أحبّكم فقد أحبّ اللّه.
محبّت به اميرمؤمنان عليه السلام آن قدر عظيم و والاست كه نياز به دعاى خاص پدرانه ى پيامبر و اميرمؤمنان دارد. «اللهّم هب لعلى المودّة» و نيز فرمودند: «أنا وعلىّ أبوا هذه الأمّة» و پدران امّت دلسوزترين افراد براى امّت بودند.
*****************************************************
منابع جهت پژوهش
۱. بحار الانوار: ج35، ص254.
۲. تفسر عيّاشى: ج2، ص142.
۳. تفسير نور الثقلين: ج2، ص343.
۴ . تفسير ثعلبى، ج6، ص233.
۵ . شواهد التنزيل: ج1، ص64.
۶ . بحار الانوار ج 35 ص 353 ـ 358. نور الثقلين ج 2 ص 343. تفسير عياشى ج 2 ص 142.
تفسير برهان ج 3 ص 86. عوالم العلوم ج 15 / 3 ص 31 ـ 51.
۷ . بحار الانوار ج 35 ص 353 ـ 358. تفسير عياشى ج 2 ص 142. تفسير صافى ج 2 ص 435.
عوالم العلوم ج 15 / ص 31 ـ 51.
۸. بحارالانوار: ج 27 ص 83.
۹. سوره احزاب : 4.
۱۰. محاسن برقى: ج 1 ص 138.
۱۱. عوالم العلوم: ج 11 ص 933.
۱۲. من لايحضره الفقيه: ج 2 ص 613.
۱۳. كمال الدين: ج 1 ص 261.
محبتی آسمانی
روز هفدهم ذیحجه است. حاجیان پس از تمام شدن مراسم حج به سمت شهرهایشان در حرکتند. پیامبر صلی الله علیه و آله و سلم بار سنگینی را بر دوش خود احساس میکند. مأموریتی که خداوند بر دوش او گذاشته اعلام رسمی و همگانی جانشینی حضرت علی علیه السلام است که دستور بسیار مهمی است خداوند به پیامبر صلی الله علیه و آله و سلم داده است.
رسول خدا صلی الله علیه و آله و سلم از توطئههای منافقان نگران است. در همین چند روز حج، بارها مخالفتهای منافقان را با حضرت علی علیه السلام دیدهاست. مسلمانانِ امروز همان مشرکانی هستند که تا چند وقت پیش، روبه روی سپاه اسلام میایستادند و در این جنگها حضرت علی علیه السلام مبارز بیمانند سپاه اسلام بودهاست. آنها کینهی عجیبی از علی علیه السلام به دل دارند. باید کاری کرد.
نزدیک اذان ظهر کاروان به قُدَید میرسد. صف های نماز مرتب میشود. نماز ظهر را میخوانند؛ پس از نماز رسول خدا صلی الله علیه و آله و سلم رو به مسلمانان میکند و دعا میکند: «خدایا محبت علی علیه السلام را در دل اهل ایمان قرار بده و هیبت و ترسِ از او را در دلِ منافقان بگذار». سپس رو به علی علیه السلام میکند و میفرماید: یا علی!دستانت را به آسمان بلند کن و اینگونه دعا کن:خدایا دوستی و محبت مرا تا قیامت در دل مؤمنان بگذار.
آیات۹۶ و ۹۷ سورهی مریم نازل میشود.دعای پیامبر صلی الله علیه و آله و سلم و حضرت علی علیه السلام قبول شدهاست.
آیه این است: إِنَّ الَّذِينَ آمَنُوا وَ عَمِلُوا الصَّالِحاتِ سَيَجْعَلُ لَهُمُ الرَّحْمنُ وُدًّا. (کسانی که ایمان آوردند و عمل صالح انجام دادند، بهزودی خدای رحمان محبتشان را در دل مؤمنان میگذارد).
اما این محبت را خدا فقط در دل با ایمانها قرار داد و نه منافقان. محبتی که با سختیها هم از دل مؤمن بیرون نمیرود.
نکته ها:
۱. محبت و دوستی حضرت علی علیه السلام گنجی است که خدا در دلهایمان گذاشته است؛ کاش قدرش را بدانیم.
۲. پیامبر صلی الله علیه و آله و سلم به علی علیه السلام فرمود: خدا و رسولش و اهل ایمان تا قیامت از تو راضی هستند؛ محبت حضرت علی علیه السلام با سختترین مشکلات هم از دل مؤمن بیرون نمیرود.
۳. محبت حضرت علی علیه السلام نشانهی ایمان است، کسی که ایشان را دوست ندارد،ایمان هم ندارد.
۴. امکان ندارد خداوند در دل یک نفر هم دوستی حضرت علی علیه السلام را بگذارد و هم دوستی دشمن حضرت علی علیه السلام را.
مزدی نمیخواهم مگر…
پیامبر صلی الله علیه و آله و سلم، در برابر همهی زحمات خود هیچ اجر و مزدی نخواستند؛ تنها یک چیز از مسلمانان خواستند و آن مودت و دوستیِ اهلبیتشان بود؛ دوستی و پیروی خاندانی که مانند چراغی است برای رفتن در راهِ خدا؛ پس این مزد هم بهنفعِ خود مردم بود.
راه نزدیک شدن به امام زمان علیه السلام، این است که دوستی و محبتمان را برای امام زمان خالص کنیم و بگوییم: «مودَّتی خالصة لکم»(زیارت آل یس)(دوستی و محبت من به شما خالص و بیپیرایه است).
محبتی که خداوند در دل انسان ها از امام زمان علیه السلام میگذارد؛ خیلی ها را مشتاق او خواهد ساخت.
مهربان ترین قلب هستی
در ماه ذی الحجه آیه ی محبت نازل شده است و ما هم از این آیه یاد می گیریم که مؤمنین نسبت به هم دیگر چه قدر محبت دارند. الان در عالم مهربان ترین قلبی که در یک سینه می تپد متعلق به امام عصر علیه السلام است. می دانید امام زمان علیه السلام چقدر ما را دوست داشته و دارد موقعی که طفل سه ساله بودند در خانه ی امام حسن عسکری علیه السلام از خادم خانه سؤال می کنند که آیا مرا می شناسی خادم خانه جواب می دهد: انت مولای و ابن مولای. شما مولای من هستی و پسر مولای من هستی. حضرت می گویند جور دیگری من را نمی شناسی؟ میگوید نه حضرت وقتی خودشان را معرفی میکنند با این جملات« انا خاتم الاوصیاء» بعد از من هیچ کسی به عنوان وصی نمیآید « و بی یدفع الله البلاء ان شیعتی و اهلی»و خداوند به وسیلهی من بلا را از شیعیان دفع می کند.
حضرت می فرمایند «یدفع الله» دفع می کند خدا. یعنی فرق است بین دفع و رفع. یعنی بلا گاهی می آید و کسی آن را بر می دارد. حضرت نمی فرمایند «یرفع الله» می فرماید: «یدفع الله» یعنی چقدر ما باید دچار بلا می شدیم. چقدر گرفتاری. چقدر بی آبرویی. چقدر خطر نمی دانیم اما حضرت مهدی آقای ما امام زمان علیه السلام آن ها را دفع کرده اند.
آیه وُدّ
آیات
إِنَّ الَّذِينَ آمَنُوا وَ عَمِلُوا الصَّالِحاتِ سَيَجْعَلُ لَهُمُ الرَّحْمنُ وُدًّا. سوره مریم،آیهی۹۶.
روایات
تفسير القمي ؛ ج2 ؛ ص56
فَإِنَّهُ قَالَ الصَّادِقُ علیه السلام كَانَ سَبَبُ نُزُولِ هَذِهِ الْآيَةِ- أَنَّ أَمِيرَ الْمُؤْمِنِينَ علیه السلام كَانَ جَالِساً بَيْنَ يَدَيْ رَسُولِ اللَّهِ صلى الله عليه و آله فَقَالَ لَهُ قُلْ يَا عَلِيُّ «اللَّهُمَّ اجْعَلْ لِي فِي قُلُوبِ الْمُؤْمِنِينَ وُدّاً- فَأَنْزَلَ اللَّهُ: إِنَّ الَّذِينَ آمَنُوا وَ عَمِلُوا الصَّالِحاتِ- سَيَجْعَلُ لَهُمُ الرَّحْمنُ وُدًّا
الكافي (ط – الإسلامية) ؛ ج1 ؛ ص431
مُحَمَّدُ بْنُ يَحْيَى عَنْ سَلَمَةَ بْنِ الْخَطَّابِ عَنِ الْحَسَنِ بْنِ عَبْدِ الرَّحْمَنِ عَنْ عَلِيِّ بْنِ أَبِي حَمْزَةَ عَنْ أَبِي بَصِيرٍ عَنْ أَبِي عَبْدِ اللَّهِ علیه السلام فِي قَوْلِ اللَّهِ عَزَّ وَ جَلَّ- وَ إِذا تُتْلى عَلَيْهِمْ آياتُنا بَيِّناتٍ قالَ الَّذِينَ كَفَرُوا لِلَّذِينَ آمَنُوا أَيُّ الْفَرِيقَيْنِ خَيْرٌ مَقاماً وَ أَحْسَنُ نَدِيًّا قَالَ كَانَ رَسُولُ اللَّهِ صلى الله عليه و آله دَعَا قُرَيْشاً إِلَى وَلَايَتِنَا فَنَفَرُوا وَ أَنْكَرُوا فَقَالَ الَّذِينَ كَفَرُوا مِنْ قُرَيْشٍ لِلَّذِينَ آمَنُوا الَّذِينَ أَقَرُّوا لِأَمِيرِ الْمُؤْمِنِينَ وَ لَنَا أَهْلَ الْبَيْتِ أَيُّ الْفَرِيقَيْنِ خَيْرٌ مَقاماً وَ أَحْسَنُ نَدِيًّا تَعْيِيراً مِنْهُمْ فَقَالَ اللَّهُ رَدّاً عَلَيْهِمْ وَ كَمْ أَهْلَكْنا قَبْلَهُمْ مِنْ قَرْنٍ مِنَ الْأُمَمِ السَّالِفَةِ هُمْ أَحْسَنُ أَثاثاً وَ رِءْياً قُلْتُ قَوْلُهُ مَنْ كانَ فِي الضَّلالَةِ فَلْيَمْدُدْ لَهُ الرَّحْمنُ مَدًّا قَالَ كُلُّهُمْ كَانُوا فِي الضَّلَالَةِ لَا يُؤْمِنُونَ بِوَلَايَةِ أَمِيرِ الْمُؤْمِنِينَ علیه السلام وَ لَا بِوَلَايَتِنَا فَكَانُوا ضَالِّينَ مُضِلِّينَ فَيَمُدُّ لَهُمْ فِي ضَلَالَتِهِمْ وَ طُغْيَانِهِمْ حَتَّى يَمُوتُوا فَيُصَيِّرُهُمُ اللَّهُ شَرّاً مَكَاناً وَ أَضْعَفَ جُنْداً قُلْتُ قَوْلُهُ حَتَّى إِذا رَأَوْا ما يُوعَدُونَ إِمَّا الْعَذابَ وَ إِمَّا السَّاعَةَ فَسَيَعْلَمُونَ مَنْ هُوَ شَرٌّ مَكاناً وَ أَضْعَفُ جُنْداً قَالَ أَمَّا قَوْلُهُ حَتَّى إِذا رَأَوْا ما يُوعَدُونَ فَهُوَ خُرُوجُ الْقَائِمِ وَ هُوَ السَّاعَةُ فَسَيَعْلَمُونَ ذَلِكَ الْيَوْمَ وَ مَا نَزَلَ بِهِمْ مِنَ اللَّهِ عَلَى يَدَيْ قَائِمِهِ فَذَلِكَ قَوْلُهُ مَنْ هُوَ شَرٌّ مَكاناً يَعْنِي عِنْدَ الْقَائِمِ وَ أَضْعَفُ جُنْداً قُلْتُ قَوْلُهُ- وَ يَزِيدُ اللَّهُ الَّذِينَ اهْتَدَوْا هُدىً قَالَ يَزِيدُهُمْ ذَلِكَ الْيَوْمَ هُدًى عَلَى هُدًى بِاتِّبَاعِهِمُ الْقَائِمَ حَيْثُ لَا يَجْحَدُونَهُ وَ لَا يُنْكِرُونَهُ قُلْتُ قَوْلُهُ لا يَمْلِكُونَ الشَّفاعَةَ إِلَّا مَنِ اتَّخَذَ عِنْدَ الرَّحْمنِ عَهْداً قَالَ إِلَّا مَنْ دَانَ اللَّهَ بِوَلَايَةِ أَمِيرِ الْمُؤْمِنِينَ وَ الْأَئِمَّةِ مِنْ بَعْدِهِ فَهُوَ الْعَهْدُ عِنْدَ اللَّهِ قُلْتُ قَوْلُهُ إِنَّ الَّذِينَ آمَنُوا وَ عَمِلُوا الصَّالِحاتِ سَيَجْعَلُ لَهُمُ الرَّحْمنُ وُدًّا قَالَ وَلَايَةُ أَمِيرِ الْمُؤْمِنِينَ هِيَ الْوُدُّ الَّذِي قَالَ اللَّهُ تَعَالَى قُلْتُ- فَإِنَّما يَسَّرْناهُ بِلِسانِكَ لِتُبَشِّرَ بِهِ الْمُتَّقِينَ وَ تُنْذِرَ بِهِ قَوْماً لُدًّا قَالَ إِنَّمَا يَسَّرَهُ اللَّهُ عَلَى لِسَانِهِ حِينَ أَقَامَ أَمِيرَ الْمُؤْمِنِينَ علیه السلام عَلَماً فَبَشَّرَ بِهِ الْمُؤْمِنِينَ وَ أَنْذَرَ بِهِ الْكَافِرِينَ وَ هُمُ الَّذِينَ ذَكَرَهُمُ اللَّهُ فِي كِتَابِهِ لُدًّا أَيْ كُفَّاراً قَالَ وَ سَأَلْتُهُ عَنْ قَوْلِ اللَّهِ- لِتُنْذِرَ قَوْماً ما أُنْذِرَ آباؤُهُمْ فَهُمْ غافِلُونَ قَالَ لِتُنْذِرَ الْقَوْمَ الَّذِينَ أَنْتَ فِيهِمْ كَمَا أُنْذِرَ آبَاؤُهُمْ فَهُمْ غَافِلُونَ عَنِ اللَّهِ وَ عَنْ رَسُولِهِ وَ عَنْ وَعِيدِهِ- لَقَدْ حَقَّ الْقَوْلُ عَلى أَكْثَرِهِمْ مِمَّنْ لَا يُقِرُّونَ بِوَلَايَةِ أَمِيرِ الْمُؤْمِنِينَ ع وَ الْأَئِمَّةِ مِنْ بَعْدِهِ فَهُمْ لا يُؤْمِنُونَ بِإِمَامَةِ أَمِيرِ الْمُؤْمِنِينَ وَ الْأَوْصِيَاءِ مِنْ بَعْدِهِ فَلَمَّا لَمْ يُقِرُّوا كَانَتْ عُقُوبَتُهُمْ مَا ذَكَرَ اللَّهُ إِنَّا جَعَلْنا فِي أَعْناقِهِمْ أَغْلالًا فَهِيَ إِلَى الْأَذْقانِ فَهُمْ مُقْمَحُونَ فِي نَارِ جَهَنَّمَ ثُمَّ قَالَ- وَ جَعَلْنا مِنْ بَيْنِ أَيْدِيهِمْ سَدًّا وَ مِنْ خَلْفِهِمْ سَدًّا فَأَغْشَيْناهُمْ فَهُمْ لا يُبْصِرُونَ عُقُوبَةً مِنْهُ لَهُمْ حَيْثُ أَنْكَرُوا وَلَايَةَ أَمِيرِ الْمُؤْمِنِينَ علیه السلام وَ الْأَئِمَّةِ مِنْ بَعْدِهِ هَذَا فِي الدُّنْيَا وَ فِي الْآخِرَةِ فِي نَارِ جَهَنَّمَ مُقْمَحُونَ ثُمَّ قَالَ يَا مُحَمَّدُ وَ سَواءٌ عَلَيْهِمْ أَ أَنْذَرْتَهُمْ أَمْ لَمْ تُنْذِرْهُمْ لا يُؤْمِنُونَ بِاللَّهِ وَ بِوَلَايَةِ عَلِيٍّ وَ مَنْ بَعْدَهُ ثُمَّ قَالَ إِنَّما تُنْذِرُ مَنِ اتَّبَعَ الذِّكْرَ يَعْنِي أَمِيرَ الْمُؤْمِنِينَ علیه السلام وَ خَشِيَ الرَّحْمنَ بِالْغَيْبِ فَبَشِّرْهُ يَا مُحَمَّدُ- بِمَغْفِرَةٍ وَ أَجْرٍ كَرِيمٍ .
إنّ رسول اللّه صلى الله عليه و آله لمّا نزل قديد قال لعلي عليه السلام: يا علي، إنّي سألت ربّي أن يوالي بيني وبينك ففعل، وسألت ربّي أن يواخي بيني وبينك ففعل… فأنزل اللّه سبحانه وتعالى: «فَلَعَلَّكَ تَارِكٌ بَعْضَ مَا يُوحَى إِلَيْكَ وَ ضَآئِقٌ بِهِ صَدْرُكَ … »: الكافي ج 8 ص 378، تفسير العيّاشي ج 2 ص 141، تفسير نور الثقلين ج 7 ص 342؛
فأنزل اللّه عليه: «فَلَعَلَّكَ تَارِكٌ بَعْضَ مَا يُوحَى إِلَيْكَ»، إلى آخر الآية، قال: ودعا رسول اللّه عليه وآله السلام لأمير المؤنين في آخر صلاته رافعاً بها صوته يُسمع الناس، يقول: اللّهمّ هب لعلي المودّة في صدور المؤمنين، والهيبة والعظمة في صدور المنافقين، فأنزل اللّه: «إِنَّ الَّذِينَ ءَامَنُوا وَ عَمِلُوا الصَّالِحَاتِ سَيَجْعَلُ لَهُمُ الرَّحْمَـنُ وُدًّا * فَإِنَّمَا يَسَّرْنَاهُ بِلِسَانِكَ لِتُبَشِّرَ بِهِ الْمُتَّقِينَ وَ تُنذِرَ بِهِ قَوْماً لُّدّاً»
*********************************************************************************
مستندات
تفسير العيّاشي ج 2 ص 142، بحار الأنوار ج 35 ص 354، تفسير نور الثقلين ج 2 ص 343.
قمى، على بن ابراهيم، تفسير القمي – قم، چاپ: سوم، 1404ق.
الآيات في أواخر سورة مريم.
الآيات في سورة يس ۶ الی ۱۰
كلينى، محمد بن يعقوب، الكافي (ط – الإسلامية) – تهران، چاپ: چهارم، 1407 ق.
معرفی ستاد غدیریه
جهت تماس با مسئول فروشگاه و محصولات ایام غدیریه
09127001448
هرگونه کپی برداری از محتوای سایت بلامانع می باشد.
یک پاسخ
اطلاعات مفید بود